Yaratıclık ve Yaratım Süreci Hakkında

Beden grafiğindeki 64 kapıdan (özellikten) toplamda 22’si bireysel, yani yaratıcı potansiyellerdir.

Tasarımımızdaki bireysel özelliklerimiz içimizdeki uzaylılardır.

Yaratıcılık türümüzün evrimindeki sıçramalarına vesile olur. Varoluşçu psikolog Rollo May, Yaratma Cesareti adlı kitabında yaratıcı kişilerin ‘gündelik, duygusuz (ruhsuz), alışılageldik olandan hiçbir zaman hazzetmeyerek devamlı yeni dünyalara doğru ileri atılanlar’ olduklarının altını çizer. Burada ele alacağım 22 bireysel, yani yaratıcı özellik ve potansiyel toplum tarafından kabul görmez. Çünkü kaideyi ‘bozan’ türden etkilerdir bunlar. Homojen, yani tektipleştiren bu düzene baş kaldıran potansiyellerdir bireysel etkiler.

Çok sık olarak bu konu hakkında yazmamın sebebi, doğam gereği yaratım süreci ve melankoli ile baş etmek durumunda olmamdan kaynaklıdır. Çünkü bilmediğim veya deneyimlemediğim bir şey hakkında konuşup yazamam. Ancak bildiğim yerden aktarabilirim.

Ben çok melankolik bir varlığım. Human Design’dan önce, bu durumu adlandırmaya veya düzeltmeye çalışarak geçirdiğim yıllar oldu. Bu sistem bana ve yaratım sürecime çok kıymetli farkındalıklar getirdi. Her geçen an, melankolik ve bireysel doğama sükunetle teslim olmayı öğrenmekteyim.

Yaratıcı kelimesine çok fazla şey yüklüyor zihinlerimiz. Yaratıcılık, hissedilenin, meşgul olunanın, görünenlerin, algılananların, düşüncelerin, kısacası hayatın kendisinin her an içinde mevcuttur. Bendeki gibi çoğunlukla bu özelliklerle mühürlenmiş tasarımlara sahip olanlar, var olmanın yaratıcı kıvılcımını tatmak, ateşlemek ve o kıvılcımın şekil bulmasına vesile olmak için buradadır. Hiç yoktan yeni bir yapıyı ortaya koymak kolay bir süreç değil elbette. Hele ki, az önce belirttiğim üzere bu ‘yeniliği ortaya koyma’ durumunun ilk etapta toplum tarafından kabul görmeyeceğini bilmek ve buna rağmen doğru anda, verimli bir şekilde yaratılanı topluma sunmak …

Öncelikle bireyselliği güçlü olanın baş kaldırıcı ruhunun güçlenmesi gerekmektedir. Bu da, sessizlikten, durmaktan ve doğru anı beklemekten geçer. Evet, Strateji ve Otoritelerimizi radikal bir şekilde uygulamak çok yardımcı oluyor bizlere bu süreçte!

Eğer tasarımında bireysel kapılara sahipsen, ruhunu da alıp burada yazacaklarımın içine akmasına izin ver derim. :)

Önce her bir özelliği Rave I’Ching başlıklarıyla sıralayacağım. Sonra da bunların hepsini birer zincir gibi birbirlerine bağlayacağım. Yaratılan her ne olursa olsun, yaratım sürecinde deneyimlemek için tasarlanmış olduğumuz durumları aktarıyor bize bu 22 özellik.

60: Kısıtla(n)ma/Kabul

3: Başlangıçta Zorluk/Düzenleme

14: Güçlü Beceriler/Büyük Mülkiyet

2: Alıcı/Öz’ün ilerlediği yön

1: Yaratıcı/Öz’ün kendini ifade etmesi

8: Katkı/Bir araya getiren

61: Gizem/Sır/İçsel Gerçek

24: Rasyonelleştirme/Geri Dönüş

43: İç görü/Buluş

23: Asimilasyon/Bölerek Ayırma

38: Savaşçı/Karşıtlık

28: Oyuncu/Risk Alma/Gaye

57: İçe İşleyen/Yumuşak/İçgüdüsel Netlik

20: Şimdi/An/Dikkatle İzleme

39: Provokasyon/Kışkırtma

55: Tin/Ruh/Bolluk

22: Zarafet/İncelik

12: Dikkat/Kımıltısız

10: Davranış/Kendini Sevme

34: Güç

25: Masumiyet/Öz’ün tini

51: Şok/Yükselen

Kişi, yeni olan herhangi bir şeyi üretme ve üzerine çalışma sürecinde engellerle karşılaşır (60). Dolayısıyla, bu yolun başındayken, bir düzen oluşturana kadar zorlanması (3) yaratıcı sürecin temelinde vardır. Kafa karışıklığını aşıp bir düzen oluşturmak için tutkusunun olduğu zamanları takip etmesiyle birlikte zamanla güçlü beceriler oluşur (14). Bu güçlü beceriler, kişi ancak hayata açık olduğunda ve doğru anda, doğru yönde ilerleyebildiğinde ve becerilerini doğru yöne akıtabildiğinde (2), kendini kendine has ve farklılaşmış bir şekilde becerileriyle veya ürettikleriyle ifade etmesiyle (1) ortaya çıkabilir. Bu hal ise dışarıdan dikkat çekmeye başlar. Tüm bu bileşenlerin sükunetle bir araya getirilmesi neticesinde doğru anda atılan bir adım ile yaratılanın tamamlanması ve başkalarına eşsiz bir katkı sağlamasıyla sonuçlanır (8).

Yeni, zihinsel farkındalıkların oluşma süreci:

Kişi, kendi hayatının veya gördüklerinin sır ve gizemlerini sorgulamaya başlar (61). Bilinmeyeni bilme motivasyonuyla cevaplarını tekrar tekrar, belki daha önce deneyimlemiş veya düşünmüş olduklarına geri dönerek mantıklı bir kalıba sokmaya çalışır (24). Bu içgörülerini süzgeçten geçirme ve düşünme sürecinde ummadığı bir anda cevap zihnine düşer, yeni bir bakış açısı bulur (43). Bu zihinsel buluşunu ise ilk etapta etrafındakileri gözleyerek, onların düşünme süreçlerine asimile olarak (23) doğru anda verimli parçalara bölerek ifade eder. Ve böylece yep yeni, yaratıcı zihinsel bir farkındalığa vesile olur.

Fiziksel olarak farklı ve yeni bir şekilde var olabilmenin farkındalık süreci:

Kişi, dışarıda gördüğü alışılageldik dünyaya karşı baş kaldırmak ister (38). Bu sürece ilk etapta o alışılagelen oyunun, onu dikkatle izleyen (20) bir parçası olarak başlar. Sonra ise, içgüdülerine kulak vererek (57) hissettiği doğru bir anda risk alarak kendini canlı hissetmek ve var olmanın gayesini tatmak adına (28) nazikçe (57) yapar. Böylece kişi farklılaşmış, kaideye uymayan bir birey olarak hayatta kalmanın mümkün olduğunun farkındalığına vesile olur.

Bir diğeriyle veya meşgul olunanlarla yaratıcı bir şekilde ilişkilenmenin farkındalık süreci: Burada, kişi dışarıda gördüğü alışılageldik ilişkilenme yöntemlerine ve süreçlerine onları kışkırtarak baş kaldırmak ister (39). Sadece ilişkilenmek adına ilişkilenilen bir dünya ona boş gelir. Dolayısıyla, kışkırtarak bir diğerinin ilişkilendiği konuyla olan bağının tinini ve ruhunu tetikler (55). Bu sayede oluşan potansiyel tinsel gerçekler ise duyguların çok yoğun değil de, beklenildiği için daha dingin olduğu bir yerden zarif bir şekilde (22) ve dikkatle harekete geçilen doğru bir anda (12) ifade edilir.

Her türlü yaratım sürecinin çekirdeğini oluşturanlar; yaratımın tezahürü için şart olanlar: Doğru davranışı sergileyerek kendini sevmeyi deneyimleme.(10)

Böylece zamanla içeriden güçlenme. (34)

Hesap kitap olmaksızın gerçekten büyük bir yükselme (51), tutku, çekim ve his varsa yaratılana karşı, o süreçte kalabilme masumiyetini tecrübe etme. (25)

Böylece kişi sadece yeni bir şey yaratmakla kalmayıp yaratım sürecinin ta kendisi onu yeni yollara, yönlere iterek kendisini ve evreni keşfetmesine vesile olur.

Tasarımı gereği bireyselliği yoğun olanın baş etmesi gereken korkulara da biraz değinmek istiyorum. Bunlar:

1) Cehalet kaygısı (bilmemekten korkmak)

2) Garipsenme kaygısı

3) Gayesizce ölmekten korkmak

4) Yarından korkmak

5) Boşluk korkusu

6) Sessizlik korkusu

Kişinin düşüncelerinin cahilce ve boş olduğundan kaygılanması.

Düşüncelerinin garipseneceğinden korkması.

Hayatında ve yaptıklarında bir gayenin tadına varamadan ölmekten korkması.

Yarın olabileceklerden korkması.

Yaptıklarının, düşündüklerinin, hissettiklerinin boş olduğundan korkması.

Aktarabileceği veya dinlemeye değer bir şeylerin olmamasından korkması.

Bu korku ve kaygılar yaratım sürecinin çok önemli duraklarıdır. Zira, düşünen her düşündüğünü söylemeye kalksa sadece kakafoni olur. Düşündüğümüz her şey önemli ve gerekli değil. Buradaki cehalet ve garipsenme kaygıları, düşünülenlerin filtrelenmesine, yani ayıklanmasına vesile olurlar. :)

Aynı şekilde, gaye ve yarın korkuları da her uyarana bedensel olarak atlamamaya vesile olurlar. Boşluk ve sessizlik korkuları ise hissedilenlerin ancak doğru zamanda ifade edildiğinde güçlendirici etkilerinin olabileceğini bize hatırlatmak için buradalar.

Tüm bunlar tanıdık geldi mi sana? Neden melankoli yoğun oluyor bireysel etkilerde şimdi daha net anlayabiliyorsundur belki. Yaratım sürecinin çok büyük bir parçasıdır beklemek. Bekleyebilmek. Durabilmek. Sindirebilmek. Dinleyebilmek. Ve sadece bakmak değil, görebilmek. Bireyselliği yoğun olanın içindeki çatışma da tam olarak Rollo May’in kitabında aktardığı gibi ‘devamlı yeni dünyalara doğru ileri’ odaklı olmak ile yaratımın kendine has ve belirsiz ritmine teslim olma zorunluluğunda yatar.

Bazen büyük bir tutkuyla geçerim tuvalin karşısına. Bir anda akar akanlar ve zihnim coşkuyla alkışlar bu durumu. Sonra bir mola veririm çünkü son 15 dakikadır aynı noktaya boş boş baktığımı fark ederim. :) Moladan sonra geri dönerim ama artık hiç bir şey akmamaktadır. Bırakırım tuvali orada. Beklerim. Beklentisizce beklemek zorundayımdır. Çünkü yaratımın kontrolü bende değildir, hiç bir zaman olmadığı gibi.

Ve hoop ... melankolisine geri döner ruhum. Beklemenin hüznüne uzanır.

Koşar, spor yapar, yürüyüşe çıkar, parka gider, çalışır, okur, şarkı söyler, yemek yapar, müzik dinlerim ve sonra bir an gelir …

… nabız gibi atar yeni olanı yaratma süreci. Enerji bir vardır, bir yoktur.

Yeni olana kanal olmak zordur.

Bilirim.

Sevgiyle 🌷

--------------------

Önceki gün bir arkadaşım benimle sevgili Şule Gürbüz ile yapılan bir röportajdan bir kesit paylaştı. Yalın aktarımı çok derin bir yerden yankı buldu içimde. Yaratım sürecinin muhteşem bir örneği kendisi ve deneyimi. İzlemek ister misin?